Kanada’daki Yeşil Aklama&Yeşil Sessizlik Savaşının Perde Arkası

Giyim sektöründeki yöneticiler için, ESG gereklilikleri ve mevzuatı yönetmek, artan müşteri talepleriyle birlikte büyük soruna dönüşürken, sürekli değişen ortamda markaların güncel kalması ve gelecekte başarılı olabilmek için kendilerini hazırlaması zorlaşmakta.

Özellikle genç nesiller güvendikleri markalarla alışveriş yapmayı tercih ederken bu güveni sağlamak isteyen şirketlerin çevreye, çalışanlarına ve topluma olan bağlılıklarını kanıtlamaları gerekiyor.

Esasen dünya genelinde tüketiciler ve hükümetler doğrulanmamış sürdürülebilirlik iddiaları olan Yeşil Aklama’ya (greenwashing) harekete geçerken, başlangıçta Avrupa’da yasal bir hareket olarak ortaya çıkan bu baskı, dünya geneline yayılıyor. Kanada’da Haziran ayında firmaların çevresel iddialarda bulunurken sağlam veriler veya sertifikalarla destekleme zorunluluğunu getiren bir yasa revize edildi. Özellikle moda markaları bu düzenlemelerin etkisini şimdiden hissediyor.

Örneğin, Lululemon’un “Be Planet” pazarlama kampanyası şu anda bir çevre aktivist grubu tarafından başlatılan bir soruşturmanın konusu oldu. Kanada’daki bu yasa ile, herhangi bir kişi markalara karşı yasal işlem başlatabiliyor. Bu durum, şirketler için büyük bir risk oluşturuyor. Kanada’nın bu konuda bir emsal oluşturmasıyla, dünya genelindeki markalar da benzer adımlarla karşı karşıya kalmayı bekliyor.

Birçok marka, çevresel mesajlarını web sitelerinden ve reklamlarından kaldırma yoluna gidiyor, ancak bu yaklaşım, küresel tedarik zincirlerinin sürdürülebilirliğine dair şeffaflığın azalmasına yol açıyor.

Giyim Sektöründe İzlenebilirlik: Engeller ve Zorluklar

İzlenebilirlik (Traceability) ürünlerin ve bileşenlerin tedarik zincirindeki hareketlerini takip etme yeteneği anlamına gelirken, ürünlerin menşei, üretimi ve dağıtım detaylarının belgelenmesini de içermekte. Giyim markaları için tüm bu detayları belgelemek, giyim tedarik zincirinin karmaşık doğası nedeniyle büyük bir zorluk teşkil ediyor. Kaynak sağlama aşamasında, birçok tedarikçiden gelen kumaş, boya ve diğer hammaddelerin belgelenmesi manuel yapılırsa veri ve insan hatalarına çok açık hale geliyor. Ardından yüzlerce üretim tesisi, depo, dağıtım merkezi, ulaşım modu ve hem fiziksel hem de çevrimiçi mağazalar arasında kilit verilerin kapsamlı bir şekilde belgelenmesi, holistik ve veri odaklı bir yaklaşım olmadan neredeyse imkânsız olan pahalı bir lojistik sorunu haline geliyor. Birçok tedarikçi ise kendi ürettikleri ürünlerin ana verilerini belgeleyip izleyebilme yeteneğine sahip değil. Markaların çevresel iddialarını desteklemek için veriye sahip olmaları gerekiyor ve bunu yapmanın tek yolu da dijital ve yapay zeka destekli olarak izlenebilirliği benimsemek olarak görünüyor.

Tedarikçi Haritalama, Ürün ve Malzeme İzlenebilirliği

İzlenebilirlik genellikle şu üç seviyeden oluşmakta: tedarikçi haritalama, ürün izlenebilirliği ve malzeme izlenebilirliği. Her seviyenin giyim markalarının sürdürülebilirlik hedeflerini karşılayacak şekilde faaliyet göstermelerini sağlamada ve pazara kimliklerini kanıtlamada kritik bir rolü var.

Tedarikçi haritalama, bir markanın tedarikçileri, onların malzeme kaynakları ve üretim süreçlerine dair verilerin toplanmasını içerir. Ürün izlenebilirliği ise bireysel ürünlerin üretimden satış noktasına kadar izlenmesini sağlar ve giyim markaları için özellikle önemlidir. Malzeme izlenebilirliği, hammaddelerin kaynaklanması ve üretimi hakkında daha derin bir görünürlük sağlar. Bu aşama, sürdürülebilir kaynak kullanımı ve işçi haklarına dair iddiaların doğrulanmasını sağlayarak, markaların tüketici endişeleriyle somut bir şekilde rezonans kurmasına imkân tanır.

Sonuç olarak, giyim markalarının ESG performanslarını geliştirmek için yaptıkları büyük yatırımlar, tüketici güvenini ve sadakatini kazanmak adına önemli bir fırsat sunsa da bu yatırımların karşılığını almak, ancak firmanın izlenebilirliği benimsemesiyle mümkün olabilir gözüküyor.