Tekstil Atıklarıyla Mücadelede EPR Politikaları Kritik Önem Taşıyor

Ellen McArthur Vakfı’nın “Pushing The Boundaries of EPR Policy for Textiles” başlıklı döngüsel ekonomi üzerine bir çalışmasında, moda ve tekstil atıklarının küresel olarak bir zorluk yaratmakta ve bunun çözümü için güçlü bir genişletilmiş üretici sorumluluğu (EPR) politikaları ve işbirliği gerekmektedir.

Büyük ölçekli tekstil toplama işlemleri, sadece yüksek yeniden kullanım oranına sahip olanları değil tüm atılan tekstillerin yönetimi için maliyetleri karşılayacak şekilde sürekli ve yeterli finansman ihtiyacı doğurmaktadır. EPR politikaları, bu tür finansmana erişim için kritik mekanizmalardır. Tüketiciler tarafından atılan ürünün toplanması, ayrıştırılması ve yeniden dolaşıma sokulması sorumluluğunu üreticiye atarken; bu politikaların iyi tasarlanması maliyet-gelir dinamiklerini önemli ölçüde iyileştirebilir. EPR ayrıca küresel malzeme akışlarının şeffaflığını ve izlenebilirliğini arttırırken tekstili büyük ölçekte yeniden kullanabilmeyi ve dönüştürmek için gerekli altyapı sermaye yatırımları çeker.

Markalar ve perakendecilerin ürünleri geri dönüşüme uygun ve uzun süreli kullanım için tasarlaması gerekmektedir. Piyasadaki düşük dayanıklılık standartları ve karışımlı malzemeler, toplayıcılar ve geri dönüştürücüler için malzemenin tam değerini yakalama çabasını zorlaştırmaktadır. Ürünler dayanıklılık ve geri dönüştürülebilirlik ekseninde tasarlanmamışsa EPR planları etkinliğini yitirecektir. Markaların ayrıca rejeneratif tarım uygulamalarıyla hammaddenin üretilmesini sağlaması gerekmektedir. Döngüsel iş modelleri onarım, kiralama, yeniden yapma ve yeniden satış gibi gelir ve maliyet avantajları sunarken, önemli çevresel tasarruflar da sağlar.

Döngüsel bir tekstil sistemi, toplama, ayırma, çamaşırhane, tamir, yeniden satış ve geri dönüşüm hizmetleri için hem yerel hem de küresel ağlar gerektirmektedir. Tüm sektör aktörleri, ilişkili maliyetleri ve riskleri paylaşarak, döngüsel bir tedarik ağı oluşturmak için iş birliği yapmalıdır.

Markalar ve perakendeciler, bu yeni oluşan ortamı desteklemek için tersine lojistik altyapısına yatırım yapmalı ve geri dönüştürücülerle uzun vadeli tedarik anlaşmaları yaparak tekstilden tekstile geri dönüşünün ticarileşmesini kolaylaştırmalıdır.