İklim değişikliğinin bedelini neden en az sorumlu olanlar ödüyor?

Şiddetli yağmur, sel ve elektrik kesintileri binlerce kişinin yerinden olmasına ve Haiti'deki Port-au-Prince de dahil olmak üzere önemli hazır giyim üretim bölgelerindeki altyapının zarar görmesine neden oldu. BBC, Haiti'de Melissa Kasırgası sonucu en az 31 kişinin öldüğünü bildirdi.

Haiti'nin hazır giyim sektörü, ABD HOPE/HELP ticaret avantajlarının sona ermesiyle zaten sarsılmış durumda, bu nedenle fırtına hem üretimi hem de yatırımı tehdit eden yeni bir risk katmanı ekliyor. GlobalData perakende analistlerinden Neil Saunders'ın kasırganın Haiti'deki hazır giyim sektörü için bir darbe niteliğinde olduğunu kaydetti.

Fakat bu kasırga münferit bir olay olmaktan çok uzak. İklim bilimciler, kasırganın şiddetini ve hızlı gelişimini, insan kaynaklı iklim ısınmasının tetiklediği daha sıcak okyanus sularına bağladılar. Climate Central'da meteorolog ve iklim bilimci olan Dr. Daniel Gilford ise şunları söyledi: "İklim etkisiyle artan okyanus ısısı, rüzgar hızını saatte 10 mil artırarak, potansiyel hasarı %50'ye kadar artırdı."

ABD Uluslararası Ticaret Komisyonu'nun "Karayip Havzası Ekonomik Kurtarma Yasası: ABD Endüstrileri, Tüketicileri ve Yararlanıcı Ülkeler Üzerindeki Etkileri" başlıklı raporunda, Jamaika'da tekrarlanan fırtınaların iklimsel kırılganlık ve sınırlı altyapı nedeniyle tarihsel olarak yaklaşık 32 milyar dolarlık veya GSYİH'nın %1'i tutarında ekonomik kayba yol açtığı belirtildi.

Bu olaylar bir kalıbın altını çiziyor: Dünyadaki hazır giyim ürünlerinin çoğunun üretildiği düşük ve orta gelirli ülkeler, iklim şoklarından sürekli olarak etkileniyor ve bu durum işçileri, fabrikaları ve küresel tedarik zincirini tehdit ediyor.

Aşırı hava olaylarının üretimi aksattığı, maliyetleri artırdığı ve tedarik konusunda belirsizlik yarattığı açık. Sınırlı uyum kapasitesine sahip ülkelerde toparlanma daha yavaş ve daha pahalı; bu da ticaret belirsizliği veya siyasi istikrarsızlık gibi önceden var olan ekonomik zorlukların etkilerini daha da artırıyor. Küresel hazır giyim sektörü için bu eşitsizliği kabul etmek yalnızca ahlaki bir zorunluluk değil, aynı zamanda stratejik bir zorunluluk.

İklim krizi yoğunlaştıkça, markalar ve tedarik yöneticileri, geleneksel risk azaltma yöntemlerinin ötesine geçerek dayanıklılık planlaması ve acil durum tedarikini de dahil etmeli; iklim şoklarına dayanabilen, sadece bunlardan kurtulabilen tedarik zincirleri oluşturmak, gelecekte sektörü şekillendirebilir.